W Polsce jest niezwykle dużo zabytkowych kopalni, szybów i sztolni, bowiem na Górnym Śląsku od kilkuset lat wydobywa się węgiel brunatny. Przykładem może być Główna Kluczowa Sztolnia Dziedziczna, która znajduje się w Zabrzu – mieście, gdzie górnictwo jest i było główną gałęzią przemysłu.
Jest to sztolnia wodna, a jednocześnie podziemny kanał wodny, który budowano przez prawie siedemdziesiąt lat. Budowa ruszyła z początkiem dziewiętnastego wieku.
Spektakularność tego projektu sprawiła, że jest to jedna z najdłuższych sztolni dziedzicznych w Europie, a jednocześnie najdłuższa budowla hydrotechniczna w górnictwie węglowym na terenie tego kontynentu. Budowa tej sztolni miała dwa główne cele.
Przede wszystkim odwodnienie kopalń Królowa Luiza w Zabrzu oraz Król w Królewskiej Hucie, a także transport urobku łodziami do Kanału Kłodnickiego. Przedsięwzięcie było niezwykle drogie i skomplikowane.
Jednakże zbyt długi czas realizacji spowodował, że już w momencie ukończenia straciła na znaczeniu zarówno, jako droga transportowa, jak i system odwadniania kopalń i stała się jedynie pomocniczym narzędziem. Od kilku lat trwają prace, aby część sztolni udostępnić zwiedzającym.